جیمز آگوستین جویز، نویسنده ایرلندی در تاریخ دوم فوریه سال ۱۸۸۲ میلادی در روستایى در نزدیکی دوبلین پایتخت ایرلند به‌دنیا آمد و از کودکی در بهترین مدرسه منطقه به تحصیل پرداخت. وی در سن ۹ سالگی مقاله‏ای نگاشت که پدرش آن را به چاپ رساند. وی طی سال‏های بعد به دانشگاه رفت و توانست با موفقیت فارغ‏التحصیل شود. جیمز با استعداد کم‏نظیری که داشت، سال‏های تحصیل را با پیروزی و برجستگی گذراند و از فرهنگ و تربیتی استوار و منظم برخوردار شد. وی در همین زمان به فرهنگ و ادبیات اروپایى روی آورد و موفق شد که زبان‏های فرانسوی، ایتالیایى، آلمانی و نروژی و گرامر تطبیقی آن‌ها را بیاموزد. جویز پس از اتمام تحصیلات، راهی پاریس گردید و کار نویسندگی را با نگارش چند نمایش‏نامه و سرودن شعر آغاز کرد. وی در سال‏های بعد آثاری هم‏چون «تبعیدی‏‌ها» و «موسیقی مجلسی» را نگاشت و در عالم ادب به شهرت دست یافت. جیمز جویز در سال‏های پایانی عمر خود، اثر عظیمش با نام «بیداری فینیگان‏‌ها» را منتشر کرد. جویز که خواسته است کابوس زندگی در یک شب را در قالب بیان و کلام بریزد، به زبان تازه‏ای نیاز داشت، پس زبانی به‌کار برد که ظاهراً انگلیسی، اما از هزاران لغت تازه و چندین زبان ترکیب شده بود. این کتاب هفت‏صد صفحه‏ای و دشوار، حوادث شب را دربردارد. «بیداری فینیگان‏‌ها» جنبه تاریخی دارد و زندگی بشر را در ضمیر ناخودآگاه نشان می‌‏دهد. با آن‌که قهرمانان کتاب، از مردم عادی هستند، اما روش شگفت‏انگیزی که در ساختمان آن‌ها به‌کار رفته، این اثر را بدیع و غیرمعمول ساخته است. جویز با سبک ادبی بغرنج و درهم‌پیچیده خود، مفاهیمی از مراتب مختلف را می‌‏پویید و استعارات چندپهلو به‌کار می‌‏برد. نوشته‏های وی به‌گونه‏ای است که گویى یک اثر را به صورت‏های مختلف عرضه کرده است. وی معتقد بود هیچ چیز تازه‏ای حادث نمی‌‏شود بلکه همه چیز تکرار است و حرکت دورانی در حال رسیدن به نقطه آغاز می‌‏باشد. هرچند نویسندگان زمان جویز، مستقیماً از وی تقلید نکرده‏اند اما او در ادبیات کشور خود، تأثیری عمیق به‌جای نهاده است. وی در برابر قدرت‏هایى از قبیل سیاست، پول و زور که دنیا را می‌‏گردانند، مقاومت می‌‏کرد و در اوج شهرت، این خوی آشتی‏ناپذیر خود را‌‌ رها نکرد و در آثارش نیز آن را منعکس نمود. جویز به‌طور قطع، یکی از شگرف‏‌ترین نویسندگان قرن بیستم به‌شمار می‌‏رود. فن داستان‏‌پردازی، ادراک‏های شخصی، شیوه بیان عمیق و پیچیده و زیبایی نثر او بر عالم ادب تأثیری عظیم به‌جای نهاده است. جیمز آگوستین جویز سرانجام در ۱۳ اوت ۱۹۴۱م در سن پنجاه و نُه سالگی درگذشت.